Architektura kościelna odnosi się do architektury chrześcijańskich budynków kościelnych. Ewoluowała ona w ciągu dwóch tysięcy lat istnienia religii chrześcijańskiej, częściowo poprzez innowacje, a częściowo poprzez naśladowanie innych stylów architektonicznych, jak również w odpowiedzi na zmieniające się lokalne wierzenia, praktyki i tradycje. Od narodzin chrześcijaństwa do czasów współczesnych najważniejszymi obiektami przemian w architekturze i wzornictwie chrześcijańskim były wielkie kościoły Bizancjum, romańskie kościoły opactw, gotyckie katedry i bazyliki renesansu z ich naciskiem na harmonię. Te duże, często ozdobne i architektonicznie prestiżowe budynki dominowały w miastach i wsiach, w których się znajdowały.
Budynki były początkowo adaptowane z tych pierwotnie przeznaczonych do innych celów, ale wraz z rozwojem wyraźnej architektury kościelnej, budynki kościelne zaczęły wpływać na budynki świeckie, które często naśladowały architekturę religijną. W XX wieku zastosowanie nowych materiałów, takich jak stal i beton, miało wpływ na projektowanie kościołów. Historia architektury kościelnej dzieli się na okresy, na kraje lub regiony oraz na przynależność religijną. Sprawę komplikuje fakt, że budynki zbudowane w jednym celu mogą być ponownie wykorzystane przez inne, że nowe techniki budowlane mogą pozwolić na zmiany w stylu i wielkości, że zmiany w praktyce liturgicznej mogą zmienić istniejące budynki i że budynek zbudowany przez jedną grupę religijną może być używany przez następną grupę do innych celów.
Najprostszy budynek kościoła składa się z pojedynczego pomieszczenia, zbudowanego z lokalnie dostępnych materiałów i przy użyciu tych samych umiejętności budowlanych, co lokalne budynki mieszkalne. Takie kościoły są zazwyczaj prostokątne, ale w krajach afrykańskich, gdzie okrągłe budynki mieszkalne są normą, kościoły mogą być również okrągłe. Prosty kościółek może być zbudowany z cegieł błotnych, łupanych bali lub gruzu. Może być pokryty strzechą, dachówkami, blachą falistą lub liśćmi bananowca. Jednak zgromadzenia kościelne, począwszy od IV wieku, starały się wznosić budynki kościelne, które były trwałe i estetyczne. Doprowadziło to do tradycji, w której kongregacje i lokalni przywódcy inwestowali czas, pieniądze w budowę i dekorację kościołów.
Po przeczytaniu tego artykułu, może Cię również zainteresować temat: Najpiękniejsze kościoły i katedry na świecie
